ความบางตอน จากพระธรรมเฉลยธรรมบัญญัติที่แสดงถึง พระเมตตาของพระเจ้าที่มีต่อคนยากจน
10“เมื่อท่านทั้งหลายให้พี่น้องขอยืมสิ่งใด อย่าเข้าไปในเรือนของเขาและเอาสิ่งที่เขาใช้เป็นประกัน 11ท่านจงยืนอยู่ภายนอก และคนที่ยืมนั้นจะนำของประกันออกมาให้ท่านเอง
12ถ้าเขาเป็นคนยากจน อย่าเอาของประกันนั้นเก็บ ไว้จนข้ามคืน
13เมื่อดวงอาทิตย์ตกท่านจงเอาของนั้นมาคืนให้เขา เพื่อเขาจะมีของคลุมตัวเมื่อเวลานอน และอวยพรแก่ท่าน นี่จะเป็นความชอบธรรมแก่ท่าน เฉพาะพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน
14“ท่านอย่าข่มขี่ลูกจ้างที่เป็นคนยากจนและขัดสน ไม่ว่าเขาจะเป็นพี่น้องของท่านหรือคนต่างด้าว อยู่ในแผ่นดินภายในเมืองของท่าน
15ท่านจงจ่ายเงินค่าจ้างวันนั้นให้แก่เขาก่อนดวงอาทิตย์ตก (เพราะเขาเป็นคนยากจน และมีใจจดจ่ออยู่ที่ค่าจ้างนั้น) ด้วยเกรงว่าเขาจะกล่าวหาท่านต่อพระเจ้า และจะเป็นความบาปแก่ท่าน
16“อย่าให้บิดาต้องรับโทษถึงตายแทนบุตรของตน หรือให้บุตรต้องรับโทษถึงตายแทนบิดาของตน ให้ทุกคนรับโทษถึงตายด้วยโทษของคนนั้น เอง
17“ท่านทั้งหลายอย่าให้เสียความยุติธรรมซึ่งควรได้แก่คนต่างด้าวหรือควรได้ แก่ลูกกำพร้าและอย่ารับเสื้อผ้าของหญิงม่ายไว้เป็นประกัน
18แต่ท่านพึงจำไว้ว่าท่านเคยเป็นทาสอยู่ในอียิปต์และพระเยโฮวาห์พระเจ้าของ ท่านไถ่ท่านออกจากที่นั่น เพราะฉะนั้นข้าพเจ้าจึงบัญชาท่านให้กระทำเช่นนี้
19“เมื่อท่านเกี่ยวข้าวในนาของท่านและลืมฟ่อนข้าวไว้ในนาฟ่อนหนึ่ง อย่ากลับไปเอามาเลย ให้เป็นของคนต่างด้าว ลูกกำพร้าและแม่ม่าย เพื่อพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านจะอวยพระพรแก่กิจการทั้งหลายแห่งมือของท่าน
20 เมื่อท่านฟาดต้นมะกอกเทศ (เก็บเกี่ยวผลผลิต) ท่านอย่าเก็บที่กิ่งเดิมซ้ำครั้งที่สอง ให้เหลือไว้สำหรับคนต่างด้าว ลูกกำพร้าและแม่ม่าย
21เมื่อท่านเก็บผลองุ่นจากสวนองุ่นของท่าน ท่านอย่าไปเก็บเล็มอีก จงเหลือไว้สำหรับคนต่างด้าว ทั้งลูกกำพร้าและแม่ม่าย 22ท่านจงจำไว้ว่าท่านเคยเป็นทาสอยู่ในอียิปต์ เพราะฉะนั้นข้าพเจ้าจึงบัญชาท่านให้กระทำเช่นนี้
และจากพระธรรมเลวีนิติ บทที่ 23 ข้อ 22
22 “และเมื่อเจ้าเกี่ยวข้าวในแผ่นดินของเจ้า เจ้าอย่าเกี่ยวไปที่ขอบนาให้หมด และอย่าเก็บข้าวที่เกี่ยวตก เจ้าจงทิ้งไว้ให้คนยากจนและคนต่างด้าว เราคือพระเยโฮวาห์ พระเจ้าของเจ้า”
พระธรรมเลวีนิติ 19:9:
“เมื่อเจ้าทั้งหลายเกี่ยวข้าวในนา อย่าเกี่ยวเก็บข้าวที่ขอบนาให้หมด เมื่อเกี่ยวแล้วก็อย่าเก็บข้าวที่ตก
Tractate Peah in the Mishnah, Tosefta, and Jerusalem Talmud interpreted the laws of the harvest of the corner of the field and gleanings to be given to the poor in Leviticus 19:9–10 and 23:22, and Deuteronomy 24:19–21. (Mishnah Peah 1:1–8:9; Tosefta Peah 1:1–4:21; Jerusalem Talmud Peah 1a–73b.)
Rabbi Eliezer taught that one who cultivates land in which one can plant a quarter kav of seed is obligated to give a corner to the poor. Rabbi Joshua said land that yields two seah of grain. Rabbi Tarfon said land of at least six handbreadths by six handbreadths. Rabbi Judah ben Betera said land that requires two strokes of a sickle to harvest, and the law is as he spoke. Rabbi Akiba said that one who cultivates land of any size is obligated to give a corner to the poor and the first fruits. (Mishnah Peah 3:6.)
The Mishnah taught that the poor could enter a field to collect three times a day — in the morning, at midday, and in the afternoon. Rabban Gamliel taught that they said this only so that landowners should not reduce the number of times that the poor could enter. Rabbi Akiba taught that they said this only so that landowners should not increase the number of times that the poor had to enter. The landowners of Beit Namer used to harvest along a rope and allowed the poor to collect a corner from every row. (Mishnah Peah 4:5.)
http://en.wikipedia.org/wiki/Kedoshim
1พระเจ้าตรัสกับโมเสสว่า 2“จงกล่าวแก่ชุมนุมชนอิสราเอลว่า เจ้าทั้งหลายต้องบริสุทธิ์ เพราะเราพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้า เป็นผู้บริสุทธิ์ 3เจ้าทุกคนต้องเคารพมารดาและบิดาของตนและเจ้าต้องรักษาบรรดาสะบาโตของ เรา เราคือพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้า
ตอบลบ4อย่าให้ผู้ใดกลับนับถือรูปเคารพ หรือหล่อพระไว้เป็น รูปเคารพสำหรับตน เราคือพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้า