อย่าแตะต้องผู้ถูกเจิมไว้ของพระเจ้า

เชื่อใจตนเองหรือเชื่อฟังพระเจ้า

 "'แต่ขอองค์พระผู้เป็นเจ้าอย่าให้เราแตะต้องผู้ที่
องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเจิมตั้งไว้
 ให้เราเอาหอกและเหยือกข้างพระเศียรของ
พระองค์ไปกันเถิด"
 (1ซามูเอล 26:1)
 
 ดาวิดมีโอกาสเหมาะไม่ใช่แค่ครั้งเดียว แต่สองครั้ง แต่ท่านก็เลือกที่จะรอ
 ต้องเผชิญการทดลองถึงสองครั้ง ควรจะฆ่ากษัตริย์ที่กำลังเผลอ
 หรือรอให้เป็นเวลาของพระเจ้าดี?
 ดาวิดเลือกที่จะรอ แลดูเหมือนท่านเลือกทำ
 "แผน B"
 
 ดาวิดใช้เวลาหลายปีรอคอยนับแต่วันที่ได้รับการเจิมตั้งขึ้น
เป็นกษัตริย์แห่งอิสราเอล
 ไปจนถึงเวลาที่ได้ขึ้นครองจริงๆ
 ท่านใช้เวลาระหว่างนั้นเลี้ยงแกะอยู่ในทุ่ง
 เล่นดนตรีให้กษัตริย์ซาอูลฟังในวัง
 และหลบซ่อนตัวอยู่ในถ้ำขณะหนีการตามฆ่า
ด้วยความแค้นของซาอูล ถึงกระนั้น
 บทเพลงในหนังสือสดุดี เราเห็นว่าท่านไม่เคยสูญเสียความเชื่อ
 แทนที่จะผิดหวังว่าทุกอย่างไม่ได้เป็นไปตามแผน A ดาวิดประกาศว่า
 
 "แต่ส่วนข้าพเจ้าเป็นเหมือนต้นมะกอกงอกงามในพระนิเวศของพระเจ้า
 ข้าพเจ้าพึ่งในความรักมั่นคงของพระเจ้าตลอดนิรันดร์
 ข้าพระองค์จะสรรเสริญพระองค์เป็นนิตย์
สำหรับสิ่งที่พระองค์ได้ทรงกระทำ
 ข้าพระองค์จะฝากความหวังไว้กับพระนามของพระองค์
 เพราะพระนามนั้นประเสริฐ
 ข้าพระองค์จะสรรเสริญพระองค์ต่อหน้าบรรดาประชากรของพระองค์" (สดุดี
 52:8-9 อมตธรรม)
 
 ท่านวางใจว่าพระเจ้าจะไม่ปล่อยให้แม้แต่เพียงชั่วครู่
 ในสถานการณ์หรือการทดสอบสูญเสียไป
 ท่านยึดมั่นและเชื่อว่าทุกๆเหตุการณ์สามารถนำไป
ถึงพระสัญญาที่พระองค์ให้ไว้ก่อนหน้านี้หลายปีได้
 ท่านยึดมั่นในความหวังใจว่า วันหนึ่งข้างหน้า
 จะได้ขึ้นครองเป็นกษัตริย์โดยไม่จำเป็นต้องเสาะแสวงหาด้วยมือตนเอง
 
 แล้ววันนั้นก็มาถึง หลังจากการไว้ทุกข์ให้ซาอูลและโยนาธานผ่านไป
 ดาวิดทูลถามพระเจ้า ทำตามที่พระองค์สั่ง และได้ขึ้นครองเป็นกษัตริย์
 ท่านพร้อมแล้วที่จะก้าวไปตามแผนการอันสมบูรณ์ของพระเจ้า
 และตามเวลาที่พระองค์จัดเตรียมไว้ ท่านไม่เคยมองกลับไปที่ทุ่งนา
 หรือที่ในถ้ำ ท่านก้าวขึ้นสู่บัลลังก์ด้วยประสบการณ์
 และพระปัญญาที่พระเจ้าประทานให้ผ่านขั้นตอนต่างๆ
หลายขั้นจนไปถึงวันสำคัญนั้น
 
 ฉันเองก็ต้องตัดสินใจในเรื่องที่คล้ายๆกันขณะถามตัวเอง
ด้วยคำถามเหล่านี้ :
 ฉันควรจะรอให้พระสัญญาของพระองค์สำเร็จ
เป็นจริงในเวลาของพระองค์
 หรือจำเป็นต้องลงมือทำบางอย่างด้วยตัวเอง?
 ขณะที่กำลังเดินหน้าทำในสิ่งที่เชื่อ
ว่าพระองค์ทรงเรียกให้ทำ
 ฉันจะวางใจพระองค์ได้อย่างไร
ว่าจะทรงใช้ทุกๆก้าวระหว่างทาง
 เพื่อทำในสิ่งที่ถูกต้องและถวายกียรติแด่พระองค์?
 เมื่อถึงเวลาที่จะต้องเปลี่ยนแปลง
 ฉันกล้าก้าวเดินออกไปสู่สิ่งใหม่ๆที่น่าตื่นเต้น
 หรือฉันควรจะหันหลังกลับไปมองที่เดิม
 และตัดสินใจกลับไปอยู่ในที่ๆปลอดภัยและคุ้นเคยดีกว่า?
 
 นี่เป็นการตัดสินใจที่ท้าทายมาตลอดทั้งปี ก่อนหน้านี้
 ฉันได้ยินพระองค์ตรัสเรียกพร้อมด้วยพระสัญญาในใจ
ฉันมองกลับไปที่การศึกษา
 หน้าที่การงาน และประสบการณ์ต่างๆที่
หล่อหลอมขึ้นเป็นความฝันของฉัน
 ทำให้บางครั้งแผนเหล่านั้นกลับเป็นเหมือน
แผน B แต่ไม่ใช่เลย
 ทุกก้าวที่เดินไปด้วยใจที่เชื่อฟังได้นำฉันไปสู่ที่แห่งใหม่
 
 เมื่อเดือนกุมภาพันธ์ ฉันต้องตัดสินใจเลือ
กว่าจะทำงานอยู่ที่เดิมดี
 หรือไปมองหาสิ่งใหม่ๆที่ดีกว่า เป็นงานที่ถูกเรียกมาตั้งแต่อดีต
 แต่ครั้งนี้พระเจ้าตรัสว่า "ไม่"
 ทรงทำให้ฉันตระหนักได้ว่าถ้าเลือกงานนี้
ก็เท่ากับฉันกำลังเลือกแผน B
 และที่แย่กว่าคือไม่เชื่อฟัง
 พระเจ้าทรงเรียกให้ลูกๆของพระองค์เดินอยู่ในแผน A
ซึ่งอาจไม่สะดวกสบาย
 ต้องอดทนรอคอย และเผชิญการทดสอบในเส้นทางนี้
 แต่การเชื่อฟังคือการเดินอยู่ในแผน A เสมอ
 และเป็นที่ๆพระพรของพระองค์รออยู่
 
 โดย : Amy Carroll
 
 Encouragement for today:
www.crosswalk.com