ใครไม่เคยเป็น ศบ. คงไม่รู้สึกอะไร ผมเองก็ไม่เคยเป็นแต่เริ่มรู้สึกว่าเป็น ศบ.มันยากกกกกก
บางครั้งก็อยากจะเขียนร้อยแก้ว ช่วยระบายความในใจของใครสักคน
ไม่โทรไปหา มันก็ว่า ไม่สนใจ
พอเราโทรไป มันก็ไม่ค่อยจะรับสาย
พอเจอหน้า ถามไถ่ บอกว่าไปเพลอหลับ
พอบอกให้โทรกลับ มันก็บอกว่าไม่มีอะไรทำหรือเพื่อน
พอโทรไปเตือน มันก็บอกรู้แล้วน่า อย่ารบกวน
ก็คิดอยากจะด่า อยากจะสวน แต่พระคอยเตือนว่าแกะอ่อนแกะป่วยช่างมันเถอะ
ก็อยากจะให้มันเติบโตสมวัย แต่มันก็ไม่ค่อยมากินอาหาร
พอให้อาหารแข็งหน่อย มันก็ฝอยว่ารับไม่ได้
พอจะพาไปประกาศฯ ไกลๆ มันบอกไม่ว่าง
ถามว่าแกจะเอายังไง จะลงข้างล่างหรือจะปีนขึ้นข้างบน
มันก็บอกว่ายังสับสน ไม่รู้จะทำอย่างไร
ใจหนึ่งมันก็รู้ดีว่าชั่ว แต่ตามันมัว จึงตัดสินใจไม่ได้
พักหนึ่งก็ดี เดี๋ยวอีกสองนาที ก็เริ่มหยุดเดิน ทำเมินไม่ทักทายอีกแล้ว
ถามจริง ว่าจะเอายังไงกันแน่ละทีนี้ แกะมันมองหน้ากันทีแล้วบอกว่า ยังตัดสินใจอะไรไม่ได้
ขอเป็นแกะอ่อนต่อไปได้ไหม เพราะมันสบาย เป็นแกะอาจารย์มันยากลำบากเกินไป
แกะแก่บอกว่าขอพักหยุดก่อนได้ไหมอาจารย์ เพราะเคยทำมานานแล้วมันไม่ได้ผล
แกะป่วยมันไม่อยากไปไหน สงสัยเพราะข้างในมันมีพยาธิ
ก็อยากจะถ่ายยาให้มันหายดี มันก็ไม่อยากเอา ไม่ว่าล่ออะไร
แกะมันอ้วนเกินไป มันไม่ชอบยาถ่าย มันอยากสบายๆ มันหวีดมันโวย
โอยๆ โอยๆ โอยๆ หัวอก หัวใจ หัวใจร้องไห้ น้ำตาหลั่งไหลข้างใน ข้างในหัวใจศิษยาภิบาล
Original message from: Rice Mu; January 4, 2012
ท่านสามารถทำสำเนาแจกจ่ายได้ หากไม่ได้ทำเพื่อการค้า และกรุณาแจ้งในเอกสารด้วยว่ามาจากแหล่งใด ขอขอบคุณ
จาก www.idmt.org
HOME
Tag: การเป็นศิษยาภิบาล, หน้าที่ของศิษยาภิบาล, กรอบงานการรับใช้, ขอบเขตงานของศิษยาภิบาล, การอภิบาลสาวก, การเลี้ยงดูผู้เชื่อใหม่, รากฐานคริสเตียน, ความเชื่อคริสตชน, พื้นฐานชีวิตคริสเตียน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
You may post your comments here.
หากท่านมีข้อคิดเห็นเพิ่มเติมหรือเสนอแนะเชิญออกความเห็นได้
(กรุณาใช้ข้อความสุภาพ และสร้างสรรค์)