คำพูดที่ผู้รับใช้พระเจ้า/คริสเตียนที่ดีไม่ควรให้มันเป็นที่ได้ยิน

"วันนี้ผมยังไม่พร้อม" (ผู้นำต้องเตรียมตัวให้พร้อมเสมอ สำหรับการสั่งสอน)

"พอดีกระทันหันไม่ได้เตรียมคำเทศนาเลย" (ห่างเหินการศึกษา ไม่รู้จักจดบันทึก)

"วันนี้ผมมานำนมัสการแทนภรรยาเพราะเธอไม่พร้อม/ป่วย ไม่ได้เตรียมมา" (ทะเลาะกับเมีย เมียงอน มาทำหน้าที่โดยไม่เตรียมตัวมา)

ขณะที่จะต้องเทศนาแล้ว ท่านพูดว่า"เดี๋ยวให้ผมเปิดหาข้อพระธรรมสำหรับหนุนใจพี่น้องก่อน" (ไม่มีการเตรียมตัว สุกเอาเผากิน)

"อะไรกันเพิ่งจะเทศน์ไปไม่กี่วันจะให้เทศนาอีกแล้วหรือ" (เกี่ยงงาน ไม่รักงาน)

"ทำไมไม่ให้คนอื่นทำบ้าง ทุกครั้งใช้แต่ผม/ดิฉัน"  (ฉันทำงานหนักกว่าคนอื่นไม่ได้)

"พี่น้องที่มาวันนี้ ยินดีต้อนรับ เออ ชื่ออะไรนะ ผมจำไม่ได้" (คนถูกลืมไม่มีใครชอบ)

"อะไรกัน คนเยอะขนาดนี้ทำไมไม่บอก ผมจะได้เตรียมเทศนาได้ถูกต้อง" (กลัวคนจำนวนมาก ไม่ใช่ลักษณะของผู้รับใช้พระเจ้าที่ดี -เราต้องพร้อมเสมอ)

"พระธรรมอะไรนะ จำไม่ได้แล้ว" (จำไม่ได้ทำไมไม่จดมาล่ะ)

"วันนี้ผมจะเทศนาเหมือนคราวก่อนเพราะพี่้น้องมีพฤติกรรมเหมือนเดิม ผมก็จะเทศนาคำเดิม"(การตอกย้ำ จุดอ่อนไม่สร้างสรรค์อะไร - การเทศนาที่ไม่เตรียมคือการดูถูกคนฟังอย่างร้ายแรง: คนตั้งเป็นร้อยมานั่งฟังคนพูดเพ้อเจ้อไม่เตรียมตัวอะไรมาเลย)

"ให้หัวหน้าเซลไปศึกษาบทเรียนเอาเองแล้วนำไปสอนในเซลทุกๆ อาทิตย์" (หัวหน้าเซลต้องกินอาหารจากผู้นำเท่านั้นและเมื่อเข้าใจดีแล้วจึงนำไปถ่ายทอดได้ดี)

"โบสถ์นี้ไม่ใช่ของผมคนเดียว พี่้น้องไม่ทำก็ไม่ทำ" ( ไม่รักกันจริง ไม่สร้างความรู้สึกร่วมในทางที่ดี)

"ต่อไปอย่าแต่งตัวแบบนี้มาโบสถ์นะ" (พระเจ้าสนใจจิตใจมากว่า เครื่องนุ่งห่มภายนอก-สำหรับคนที่ยังอ่อนความเชื่อให้ค่อยๆ สอนเขาดีกว่า)

"มาฟังเทศน์มัวแต่นั่งหลับ ไม่ตั้งใจฟังเลย" (ก็ทำไมอาจารย์ไม่เทศน์ให้มันน่าฟัง ตื่นเต้นกว่านี้ล่ะ)

"ต่อไปให้พวกเราถวายสิบลดอย่างสัตย์ซื่อนะ" (แล้วอาจารย์และครอบครัวถวายหรือเปล่า- ผุ้นำต้องทำเป็นตัวอย่าง)

"ทำไมพวกผู้ปกครองไม่ชอบมาเรียนพระคัมภีร์ล่ะ" ( ก็นั่งเรียนกับอาจารย์มาหลายปี ไม่เห็นอาจารย์พาไปประกาศนอกโบสถ์เพื่อจะได้ใช้วิชาที่เรียนมาเลย)

ยังมีต่อ ...