ปลดปล่อยจากคลื่นแห่งอารมณ์ Deliverance of Emotional extreme

=คลื่นแห่งอารมณ์=

ในร่างกายของเรามีพลังมากมายซ่อนอยู่ บางคนอาจไม่เคยสังเกตเลยว่า ทำไมบางวันเราถึงกระดี้กระด๊า ยิ้มแย้ม ร่าเริงแจ่มใจ บางวันหดหู่ ท้อแท้ เครียด ปวดหัว ปวดท้องแต่เช้า ไม่คิดอยากทำอะไรเลย

เป็นไปได้ไหมว่า เราได้รับเอาหรือ ปลดปล่อยสารบางอย่างเข้า-ออก  ชีวิตตลอดทุกๆ วัน อาหารบางอย่างที่กินเข้าไปในร่างกายมีผลทำให้ร่างกายเกิดปฏิกริยาตอบสนองบางอย่าง  ทำให้เกิดอาการทางกาย ทางจิตและสุขภาพบางอย่างได้ แต่สิ่งที่เรากินเข้าไปอาจมีผลต่อสภาวะของอารมณ์ จิตใจไม่นานนัก หากไม่บริโภคต่อเนื่องในปริมาณมากเกินไป

แต่สิ่งที่มีผลต่อชีวิตของเราจริงๆ นั้นอาจไม่ใช่เพียงแค่อาหารที่เราบริโภคเข้าไป แต่สิ่งที่ออกมาจากจิตใจของเราต่างหาก ที่สร้างผลกระทบต่อเนื่องต่อบรรยากาศรอบๆ ตัวเรา หากเราปล่อยคลื่นแห่งความรัก ความเอื้ออาทร ความเมตตา เชื่อว่าจะทำให้ผู้คนรอบข้างที่ได้สัมผัสเกิดความสันติสุข มีกำลังใจเพิ่มขึ้นได้ แต่ถ้าเราปลดปล่อยคลื่นที่ตรงข้ามกับความรักล่ะ อะไรจะเกิดขึ้น

แน่ทีเดียว สิ่งที่ตรงข้ามกับความรัก ความสันติสุขคงเป็นคลื่นที่สร้างผลกระทบทางลบต่อตัวเอง และผู้อื่นทางด้านจิตใจ อารมณ์อย่างยาวนาน บางครั้งเป็นเหตุรุนแรงยากที่จะบรรเทาได้ง่ายๆ บางครั้งบางคนอาจสงสัยว่า ความสัมพันธ์ ความรักที่หวานชื่นทำไมสั้นจัง คำตอบอาจค้นหาได้ไม่ง่ายนักถ้าไม่มีใครเป็นกระจกส่องให้ดูว่า แท้จริงคนที่ใครๆ ไม่อยากอยู่ใกล้ มีสัมพันธ์ด้วยแล้วไม่อบอุ่น ไม่มีสันติสุข เพราะเขาเป็นคนที่ส่งคลื่นแห่งความบาดหมาง บาดเจ็บ เกลียดชังไปสู่บรรยากาศรอบๆ โดยไม่รู้ตัว

ดังนั้นในแต่ละวัน ไม่ว่าจะมีเหตุการณ์ในเกิดขึ้นกับชีวิต ขอให้เราเลือกที่จะสะท้อนคลื่นแบบไหนออกไป จากปาก จากสีหน้า ภาษากายของเรา เราจะสะท้อน ความรัก สันติสุข กำลังใจ รอยยิ้ม ควากล้าหาญหรือส่งความโกรธเกรี้ยว ความท้อแท้ ความร้อนใจ คำหยาบคาย คำนินทา ความริษยา หรือส่งคำแช่งสาป ทั้งตัวเองและคนรอบข้าง

แน่ทีเดียวคงไม่มีใครอยากเป็นที่เกลียดชัง หากพยายามอย่างหนักเป็นเวลาพอสมควรแล้วยังควบคุมตัวเองไม่ได้ จิตหลุดบ่อย จิตตก คนใกล้ชิดูรู้ดีแต่ช่วยไม่ได้ ได้แต่ยอมๆ ทนกันไป ถ้าเป็นแบบนี้ ควรลองหาโอกาสเข้ารับการอบรมด้านการปลดปล่อย เพื่อตรวจสอบสภาพทางจิตวิญญาณ ว่ามีอะไรแอบแฝงอยู่หรือเปล่า เพื่อเขาจะหลุดพ้นจริงๆซะที

มีคำเขียนไว้ในหนังสืออิสยาห์ บทที่ 57:20-21 กล่าวว่า

“แต่คนอธรรมนั้นเหมือนทะเลที่กำเริบ เพราะมันนิ่งอยู่ไม่ได้
และน้ำของมันก็กวนตมและเลนขึ้นมา

พระเจ้าของข้าพเจ้าตรัสว่า
“ไม่มีสันติสุข แก่คนอธรรม”


บ่อน้ำใสๆ ถ้ามีคนไปกวนไปปั่น มันก็จะทำให้น้ำขุ่นไปได้
อารมณ์ของคน หากไม่มีใครไปยุ ไปแหย่ ก็จะสงบเยือกเย็นมีสติ
แต่หากในใจคนนั้นมีสิ่งไม่ดีอยู่ มันก็จะสำแดงออกมาเสมอ บางครั้งควบคุมไม่ได้ จนทำให้ชีวิตขาดสันติสุข  คนรักกลายเป็นคนชัง  อยู่กันไปเพื่อรักษาสัมพันธ์ เพื่อหน้าตา เพื่อสถานะทางสังคม มากกว่าการอยู่ร่วมกันอย่างเข้าใจ ด้วยความรัก อย่างมีสันติสุข

ขอพระเจ้าอวยพระพรให้มีสันติสุข ในหัวใจทุกคน
ชาโลม

HOME