Time to sow and time to reap
#โอกาสที่ขาดไป#
โอกาสสำหรับพระพรมักจะมีเข้ามาเสมอในวาระและโอกาสแห่งการหว่าน คนที่หว่านอย่างฉลาด ด้วยใจเมตตา ด้วยใจกตัญญู ด้วยความรักของพระคริสต์ ด้วยใจกว้างขวาง คนที่หว่านจึงมีเวลาเก็บเกี่ยวผลทวีคูณจากเมล็ดที่หว่านออกไปด้วยใจกว้างขวาง
เขาจึงมีอาหาร และมีสิ่งจำเป็นเพียงพอ มีสุขภาพดี มีสุข เติบโตและเกิดผล เพราะเหตุแห่งความเข้มแข็งในความเชื่อ และการเชื่อฟัง เช่นตัวอย่างในเวลากันดารอาหารของหญิงหม้ายแห่งศาเรฟัท เมื่อเธอได้กระทำการด้วยความถ่อมใจด้วยความเชื่อฟังแม้ในสถานการณ์ยากเข่น ต่อมาเธอจึงได้รับพรอย่างอัศจรรย์
เมื่อคนของพระเจ้ากล้าเชื่อฟัง กล้าตัดกิเลศ กล้าหว่านออกไปเขาจึงได้รับการรับรอง กลายเป็นบุคคลแห่งพร ตัวทำลายต่างๆ เจาะทะลุเขาไม่ได้
แต่คนส่วนใหญ่มักคาดไม่ถึง ไม่ฟังเสียงเล็กๆ ยอมให้จิตโลภยับยั้งพรของเขา
่พวกเขามักเก็บเอาส่วนของเมล็ดพันธุ์ไปทำเป็นอาหารหรือเอาไปใช้จ่ายเพื่อความจำเป็น เพื่อสิ่งของส่วนตัวเสียสิ้น เหลือเพียงเศษเหลือน้อยนิดไปถวาย หรือบริจาค หรือให้ทาน
พวกเขาหลายคนจึงไม่ได้เข้าสู่ขอบเขตแห่งพระพรของพระบิดา ทั้งที่เชื่อมานานแสนนานแต่เป็นต้นไม้ผลไม่สุก เหมือนช่อมะม่วงที่ถูกพายุพักดอกร่วงหล่นไปเสียหมด ไม่เกิดผลเท่าที่ควร เป็นเหมือนแปลงผักโดนลูกเห็บถล่มราบ
เขาเป็นคนมีทรัพย์แต่ไม่มีสุข เขากินอิ่มแต่นอนไม่หลับ เขาได้กินยาบำรุงอาหารเสริมสารพันแต่ยังป่วยอยู่ ทั้งทางกาย อารมณ์และวิญญาณ
ลองคิดไตร่ตรองมองดูกิ่งเถาองุ่นที่บ้านของเราว่าเป็นกิ่งเถาองุ่นกิ่งไหน กิ่งที่เหี่ยวแห้ง หรือกิ่งใบดกแต่ไร้ผล หรือกิ่งที่เป็นดอกเป็นผล เป็นช่อพวงงดงามตามฤดูกาล
ชาโลม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
You may post your comments here.
หากท่านมีข้อคิดเห็นเพิ่มเติมหรือเสนอแนะเชิญออกความเห็นได้
(กรุณาใช้ข้อความสุภาพ และสร้างสรรค์)